استان گيلان با مساحت 14711 کيلومتر مربع در جنوب غربي درياي خزر واقع بوده و از سرسبزترين  و زيباترين استانهاي کشور است که از ديرباز دروازه ورود به اروپا بوده و به همين سبب خيلي زود با صنعت برق آشنا گرديد و در اين زمينه قدمتي 100 ساله دارد. فعاليتهاي صنعت برق در گيلان از سال 1282 ﻫ.ش و با اخذ امتياز انحصاري احداث چراغ برق بمدت 50 سال توسط آقا محمد حسين رئيس التجار معروف به باقراف از مظفرالدين شاه قاجار شروع و پس از مدت کوتاهي به حاج ميرزا محمد عليخان معيني ملقب به معين السلطنه گيلاني واگذار گرديد و ايشان در سال 1283 ﻫ.ش اولين کارخانه چراغ برق رشت را در خيابان چراغ برق (17 شهريور کنوني) به قدرت 200 اسب بخار تأسيس نمود که امور فني آن را کارشناسان آلماني بعهده داشتند. با وجود مساعي معين السلطنه ، به دليل نامطلوب بودن درآمد کارخانه در 20 سال اول تأسيس ، به ناچار 4/3 امتياز خود را به سه نفر زرتشتي واگذار و به همراه شرکاي جديد، "شرکت روشنايي معيني و شرکاء" را تأسيس نمود و متعاقب آن يکدستگاه ژنراتور ديگر در رشت، و دو دستگاه در شهرهاي انزلي و لاهيجان نصب گرديد. اين شرکت در سال 1326 ﻫ.ش با مجموع 250 کيلووات قدرت و 1100 مشترک در رشت، تحويل شرکت سهامي خصوصي برق رشت گرديد. اين شرکت تا سال 1343 عهده دار مديريت امور برق رشت بوده و پس از ملي شدن صنعت آب و برق و تأسيس شرکت برق منطقه‌اي گيلان، تأسيسات منصوبه خود را که شامل 4100 کيلووات قدرت و حدود 13000 مشترک بوده تحويل شرکت برق منطقه اي گيلان داد و از آن زمان تا کنون ، اين شرکت با همت و تلاش مديريت و کارکنان خود شاهد رشد و توسعه چشمگيري بوده و تأسيسات زيربنايي گسترده اي را ايجاد نموده است که امروزه علاوه بر تأمين برق بيش از 900000 مشترک و 2086 روستاي برقدار، مقدار دو سوم انرژي توليدي نيروگاه هاي خود را از طريق خطوط انتقال سراسري به استانهاي همجوار ارسال مي نمايد.

آخرین بروزرسانی: 1399/11/23